در اواخر قرن ۱۹ میلادی نانوایی های دانمارکی در شهرهای بزرگ هر روز صبح نان تازه و خوشمزه ای را با آرد گندم می پختند اما این نان های پر ادویه بیشتر به قشر مرفه جامعه تعلق داشتند. از آن زمان تاکنون نان های تازه و متنوعی در نانوایی ها پخته می شود و این نان های سنتی در کنار سایر محصولات کارخانه ای همچنان طرفدار دارند.
مکزیک
در مکزیک به نان «پَن» می گویند. علاوه بر این مکزیکی ها نان دیگری هم دارند به نام «تورتیلا» که با آرد ذرت پخته می شود و غذاهای گوشتی را با این نان می پیچند. این گوشت پیچ ها یکی از غذاهای اصلی مردم مکزیک به شمار می رود.
فنلاند و روسیه
هر دوی این کشورها نان تیره رنگی دارند که با استفاده از چاودار و خمیرترش به عمل می آید. نان چاودار سنتی در فنلاند دایره شکل است که بخش مرکزی آن حفره ای دارد. این نان ها نسبت به نان گندم سفت تر هستند و به همین دلیل می توان آنها را در درازمدت نگهداری کرد. البته نان چاودار با رنگ روشن هم در این مناطق وجود دارد و از سایر غلات هم برای پخت نان استفاده می شود. در فنلاند نان گندم چندان رایج نیست و فقط برای تهیه کلوچه های ساده یا قرص های نان کوچک از آرد گندم استفاده می شود.
انگلستان
در انگلستان طیف وسیعی از نان های سنتی وجود دارد که اغلب نازک و مستطیلی شکل هستند. یکی دیگر از این نان های سنتی به شکل قرص نان گرد و کلفتی است که بیشتر در شمال شرقی انگلستان دیده می شود.
اسکاتلند
در این کشور نان ساده ای مصرف می شود که ارتفاع آن بیشتر از نان معمولی است، نازک است و سطح بیرونی آن حسابی برشته شده. این نان ساده نسبت به نان های آمریکایی و انگلیسی سفت تر است، مصرفش فقط به اسکاتلند محدود می شود و خارج از این منطقه محبوبیتی ندارد.
فرانسه
نان باگت فرانسوی یکی از نان های معروف است که در سایر نقاط دنیا هم دیده می شود اما گذشته از آن نان دیگری هم وجود دارد که کاملا برشته و شبیه نان تست است. به نظر می رسد که فرانسوی ها به نان خشک و برشته شده علاقه زیادی دارد چون در نانوایی ها نان را بدون پوشش و به صورت باز نگه می دارند تا سطح بیرونی آن خشک باشد.در نانوایی های فرانسوی روزی سه بار نان پخته می شود و گاهی اوقات داخل این نان ها گردو می ریزند یا روی آنها را با دانه های خشخاش پر می کنند.
ایتالیا
ایتالیا هم به داشتن نان های متنوع و خوشمزه معروف است. در واقع این کشور دستور آشپزی های مختلف و سنتی گوناگونی دارد و به همین دلیل تنوع نان در ایتالیا زیاد است. نان های لوله ای بیشتر در مناطق شمالی دیده می شود و قرص نان های بزرگ بیشتر در جنوب ایتالیا مصرف می شوند. نان ها اغلب مقداری روغن زیتون، کره یا کمی چربی دارند که با خمیر مخلوط می شود و نان را لذیذتر می کند. خمیر پیتزا هم از همین خانواده است که به دلیل گستردگی رستوران های ایتالیایی مردم بیشتر نقاط جهان با این طعم و مزه آشنایی دارند.
آمریکا
به دلیل گستردگی مزارع ذرت، نان سنتی آمریکا از خمیری با آرد ذرت تهیه می شد و سایر محصولات دیگر مانند بیسکویت هم در این کشور بسیار مرسوم بود. البته نان ذرت در مناطق مختلف آمریکا اشکال مختلفی داشت و بافت و مزه اش متفاوت بود. در ایالت های جنوبی بیشتر آرد ذرت سفید را ترجیح می دادند که ممکن بود مقداری شکر یا آرد گندم هم به آن اضافه کنند اما در شمال آمریکا نان نرم تر و شیرین تری پخته می شد که نیمی از خمیر آن با آرد گندم به دست می آمد و بدین ترتیب نرم تر می شد.
در حال حاضر یک نان پرطرفدار آمریکایی با استفاده از خمیر آرد گندم و شیر تهیه می شود و لایه خارجی نازکی دارد. این نان کمی هم شیرین است و به صورت برش های یک اندازه ای در بسته بندی به فروش می رسد. البته نان های سفید ساندویچی هم در این کشور محبوبیت زیادی دارند.
چین
نان سنتی چین «مانتو» نامیده می شود که از آرد گندم به دست می آید. در شمال چین این نان به طور متناوب به جای برنج استفاده می شود. جالب است بدانید شیوه طبخ آن برخلاف نان کشورها مختلف است و با بخار پخته می شود. مانتو کمی شبیه نان سفید غربی است اما به دلیل بخارپز شدن سطح بیرونی برشته و قهوه ای رنگی ندارد. گاهی اوقات چینی ها داخل مانتو را با سبزیجات یا گوشت پر می کنند
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3